„To jest Ciało moje (...) To jest Krew moja"
Wielki Czwartek to wspomnienie Ostatniej Wieczerzy, podczas której Jezus mając się wydać na śmierć pozostawił Kościołowi nową wiekuistą Ofiarę i Ucztę swojej miłości*
Jezus bierze chleb w swoje święte i czcigodne ręce, odmawia błogosławieństwo i rozdaje swoim uczniom mówiąc "Ciało moje". O Słowach Chrystusa pisaliśmy tutaj w serii o antyfonach.
W Wielki Czwartek Chrystus ustanawia dla nas sakramenty Eucharystii i Kapłaństwa.
Choć działo się to prawie 2000 lat temu w Wieczerniku podczas święta Paschy w Jerozolimie, to przetrwało do czasów dzisiejszych. Była okupacja rzymska ale upadła, były kolejne mocarstwa i państwa i również upadły. Chrześcijaństwo mimo wielu prześladowań przetrwało i dziś nadal możemy uczestniczyć we Mszy św. i przyjmować Chrystusa w Komunii Świętej.
W tym dniu warto podjąć refleksję nad naszym przeżywaniem Eucharystii. Czasem skupiamy się na tym co nie jest ważne, jak to czy kolega przyszedł, jak się ubrała sąsiadka albo czy ksiądz będzie się na mnie patrzał itd. Na ołtarzu ofiarujemy Bogu siebie wraz z ofiarą Ciała i Krwi Chrystusa
"Ilekroć sprawujemy tę ofiarę na pamiątkę Chrystusa, dokonuje się dzieło naszego odkupienia"**
Drugim sakramentem ustanowionym w Wielki Czwartek jest kapłaństwo. W ewangelii Mszy Wieczerzy Pańskiej słyszymy o umyciu przez Jezusa nóg uczniów (więcej znajdziecie tutaj). Kapłaństwo to też służba o czym mówi także abp Grzegorz Ryś:
„Człowiek, który służy Bogu, ostatecznie odkryje, że tak naprawdę, to Bóg służy człowiekowi”
Często narzekamy na księży z wielu powodów. A gdyby tak zacząć się modlić za kapłanów! Nie jutro, nie pojutrze ale już dziś, bo dzisiejsi księża będą tacy, jaka będzie nasza modlitwa w ich intencji.
* Kolekta Mszy Wieczerzy Pańskiej
** OWMR, por. Sacram. Veronense, wyd. Mohlberg, nr 93
Komentarze
Prześlij komentarz