Święty Franciszek z Asyżu

Święty Franciszek z Asyżu, Jan Bernardone urodził się w 1181 lub w 1182 roku w rodzinie Piotra i Joanny Bernardone, w jednym z mniejszych miast włoskich - Asyżu.

"Prawie do 25 roku życia wraz z rówieśnikami brnął w próżności, a w pogoni za próżną chwałą, nie dał się nikomu prześcignąć, w żartach, w krotochwilach, w piosenkach, w pięknych strojach".Walcząc w wojnie między Perugią a Asyżem, trafia do niewoli w 1202 r. Po roku wraca do Asyżu bardzo chory i przeżywa początki duchowego nawrócenia. Franciszek rezygnuje z poszukiwania sławy rycerskiej i rozpoczyna drogę duchową.

24 lutego 1208 roku pod wpływem słów Ewangelii postanowił głosić Słowo Boże, nawołując mieszkańców Asyżu do pokuty i nawrócenia. Ta działalność spowodowała, że do Franciszka zaczęli dołączać inni młodzi mężczyźni, tworząc pierwszą wspólnotę Pokutników z Asyżu. W 1209 lub 1210 roku papież Innocenty III ustnie zatwierdza w Rzymie sposób życia asyskich pokutników. Pierwsi franciszkanie zamieszkują najpierw w starej szopie w Rivo Torto, a później w szałasach pod Asyżem wokół malutkiego kościoła pod wezwaniem Matki Bożej Anielskiej.

Podczas modlitwy w ruinach kościoła św. Damiana słyszy słowa Boga: "Franciszku, idź i napraw mój Dom, który, jak widzisz, cały ulega zniszczeniu ". Od tego momentu Święty własnymi rękoma z wyżebranych materiałów remontuje pięć małych kościółków, a praca fizyczna staje się dla niego miłością Boga.

W 1217 roku św. Franciszek zwołuje do Porcjunkuli pierwszą kapitułę braci, zjazd zakonników służący wzajemnej integracji i wyznaczeniu kierunków działania, który gromadzi ok. 5 tysięcy zakonników.

29 listopada 1223 roku papież Honoriusz III ostatecznie zatwierdza ułożoną przez Franciszka Regułę życia zakonników. W Wigilię 1223 roku Franciszek udaje się do miasteczka Greccio, gdzie w raz z jego mieszkańcami przeżywa tajemnicę Bożego Narodzenia organizując pierwszą w historii "żywą szopkę".

Na dwa lata przed śmiercią w 1224 roku św. Franciszek przebywa na szczycie góry La Verna, gdzie otrzymuje na swoim ciele święte znaki męki Jezusa Chrystusa tzw. stygmaty, czyli pięć ran Chrystusa Ukrzyżowanego.

3 października 1226 roku Franciszek umiera w otoczeniu swych braci, leżąc nagi na ziemi przy kościele pod wezwaniem Matki Bożej Anielskiej. Przed samą śmiercią prosił jeszcze braci, by mu odśpiewali pieśń słoneczną, potem wysłuchał fragmentu Ewangelii według św. Jana i pobłogosławił swoich duchowych synów. 16 lipca 1228 roku papież Grzegorz IX ogłosił Franciszka świętym Kościoła rzymskokatolickiego

Bibliografia:
- franciszkanie.pl
- Brewiarz.pl