Gdy dziecko znajduje się w jakimś niebezpieczeństwie to odruchowo woła o pomoc mamę lub tatę, bo ufa, że przyjdą mu z pomocą. Nie bez powodu od najwcześniejszych lat życia rodzice uczą dziecka modlitwy Pańskiej.
Wróćmy teraz do naszego dorosłego życia i zastanówmy się, czy zawsze zwracamy się do Boga w naszych potrzebach. Jezus uczył nas, że nasz Ojciec wie czego nam potrzeba, zanim Go o to poprosimy (por. Mt 6, 8). Prosił nas, abyśmy modlili się do Niego. Wspomniał również, że modlitwa to nie tylko słowa, lecz przede wszystkim żywe spotkanie z Bogiem.
Zadajmy sobie pytanie - dlaczego Pana Boga nazywamy Ojcem?
W sakramencie chrztu świętego staliśmy się dziećmi Bożymi i rzeczywiście nimi jesteśmy (por. 1 J 3, 1). Z resztą sam Jezus, gdy się modlił zwracał się do Boga "Ojcze".
Zatem nie bójmy się wołać do Boga "Ojcze", On tak nas umiłował, że dał swojego Syna, abyśmy mieli życie wieczne (J 3, 16). Troszczy się o nas jak ojciec o własne dzieci.
Jedna z piosenek religijnych tak podsumowuje nasze rozważania:
Bo Bóg naszym Ojcem,
Bo Bóg kocha nas,
On szlak nam wyznacza,
I sam prowadzi nas.
Komentarze
Prześlij komentarz